روایت

اِپیزود اول:

آوَردیَم.. در یک شب، در هَوَست، در چند حرکت افقی... در یک شب... پر از تب ، پر از عشق/درد، پر از جیغ جیغ جیغ...

در یک شب پر از خـــــــــــــــــــــــ ... ــــــــــــــــــــــــــالی...

اِپیزود دوم:

کودکی ام... که گذشت...

توپ دو لایه... لبخندی مبهم/تلخ... و زخم هایی که رشدشان شروع شد؛ به درون !

اِپیزود سوم:

دردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردردرد.........................

اِپیزود آخر:

مسافر خانه ی زندگی – اتاق شماره 18؛

چمدانی باز، پالتویی خیس، سیگاری خاموش...

و طنابی که...

و بادی سرد تر از نور ماه...

و سایه ای لرزان، آویزان...

تـــِــلو، تـــِــلو، تـــِــلو .   .   .